Har du nokon gong
Høyrt eit venare namn
Sett ein vakrare blom
Stjernesildre
Kjenn på ordet
Som den finaste symfoni let det
Har du nokon gong
Fått sjå dette underet i naturen
Du gløymer det aldri
Første møtet
Staden, angen, fargane, formane
Som om himmelen har teke bustad
På jorda
Minna lever
Blomar spirer, veks, folder seg ut, visnar
Nokre få av dei ser du
Kan hende plukkar du ein og annan òg
Tek dei med heim
Set dei i vase og vatn, hegnar om dei
Prøver å halde liv i dei
Men minnet om møtet i fjellheimen
Slepp aldri taket i deg
Eg fekk sjå denne blomen
Som ei brur kledt i sin finaste bunad
Som ein engel mellom menneskje
Undrande og med takksemd
Fekk eg kjenne angen
Stryke vart over mjuke kinn
Ein ny vår ventar
Draumane lever
Eg fekk mi stjernesildre
H. Ward
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar